„Ich zawód jest częściowo profesją, częściowo hobby. Nie ograniczają się do opisów, ich ambicją jest rozniecić u obcych ciepłe uczucie do tego dziwnego miejsca na ziemi. (…) Są trochę nauczycielami. Ale nie zaszkodzi, jeśli zdradzają zdolności aktorskie i mają silny, dobrze ustawiony głos. Przewodnictwo to teatr jednego aktora” – tak pisze o warszawskich przewodnikach lat 80 minionego stulecia Olgierd Budrewicz w książce „Warszawskie małe ojczyzny”.
Przewodnicy bo o nich mowa obchodzą swoje święto 21 lutego. Co myślą o swoim zawodzie? Przeczytajcie poniżej.
Kilknij aby zagłosować!