Najsłynniejsza powieść Eduarda Mendozy. Barcelona przełomu XIX i XX wieku. Onufry Bouvila, przemyślny wieśniak, przybywa do miasta w czasie przygotowań do Wystawy Światowej. Pieniędzy ma tylko na tydzień, ambicją mógłby obdzielić tłumy. Onufry chce się wzbogacić – jak najszybciej i za wszelką cenę. Barcelona, miasto jednocześnie wspaniałe i podłe, samo poszukujące wielkości, nagradza tych, którzy są gotowi zaprzedać jej duszę. To tu w wyniku bezwzględnych intryg, szemranych interesów i zbrodni Bouvila dojdzie do władzy, pozna smak fortuny i wielkiej miłości.
„Miasto cudów”” to powieść labirynt zaludniona tłumem postaci szlachetnych i typów spod ciemnej gwiazdy, w której na każdym kroku czeka nas nowa przygoda. Wraz z katalońskim Nikodemem Dyzmą przemierzamy przestronne ulice, wystawne pałace i schodzimy do cuchnących podziemi, burdeli i spelun, do których strach się zapuszczać. Powieść awanturnicza, napisana z rozmachem, pełna niesamowitych miejskich legend jest jednocześnie wiwisekcją katalońskiej duszy.
Barcelona to miasto, które żyje od wydarzenia do wydarzenia i rozwija się skokowo. Ta niezwykła opowieść o Barcelonie z przełomu wieków doskonale to opisuje. Duża dawka historii napisana z typowym dla Mendozy poczuciem humoru. Polecam, czyta się jednym tchem! Poleca: Agata Sosnowska – przewodniczka po Barcelonie i Katalonii.